Javascript must be enabled for the correct page display

Sexueel en agonistisch gedrag van Pardosa Amentata

Dijkstra, H. (1966) Sexueel en agonistisch gedrag van Pardosa Amentata. Master's Thesis / Essay, Biology.

[img] Text
Biol_Ma_1966_HDijkstra.CV.pdf - Other
Restricted to Registered users only

Download (6MB)
[img] Text
Biol_Ma_1966_HDijkstrabijlage.CV.pdf - Other
Restricted to Registered users only

Download (2MB)

Abstract

Trachten we de gegevens van resultaten van de hoofdstukken III t/m VI met elkaar in verband te brengen, dan zien we het volgende: Substraatstimuli in het gebied, waarin vrouwtjes voorkomen wekken balts en zoekgedrag bij het mannetje op. Ontmoet het mannetje sexe-genoten in dit milieu, dan reageert het agressief en raakt nu en dan in gevecht met de andere mannetjes. Hierbij heeft het grotere en sexueel sterker gemotiveerde mannetje de grootste kans als overwinnaar uit het duel tevoorschijn te komen, Zijn gedrag verschilt dan duidelijk van dat van de verliezer. Zolang het mannetje niet heeft gecopuleerd blijft de kans, dat het wint van een bepaalde rivaal, die eveneens niet heeft gecopuleerd, betrekkelijk constant. Als het mannetje verliest bij het eerste treffen sluit dit nog niet uit, dat het van het andere mannetje kan winnen. Het zoekgedrag, dat na agressieve contacten wordt gemodificeerd tot marionettengang brengt het mannetje in de onmiddellijke nabijheid van vrouwtjes. Zoekgedrag wordt dan beëindigd en visuele prikkels (misschien ook olfactorische) richten het baltsgedrag op het vrouwtje. Het vrouwtje is waarschijnlijk bij de eerste ontmoeting nog niet tot paren bereid; de agonistische contacten tussen mannetjes duren dan voort. De grotere en sexueel sterker gemotiveerde dieren hebben daarbij de meeste kans de directe omgeving van het vrouwtje "bezet" te houden. Bepaalde factoren uit bet baltsgedrag waarschijnlijk vooral het ritme van bewegingen en vibraties immobiliseren het vrouwtje tenslotte, ten gevolge van aanraken door het mannetje of op grond van visuele prikkels treedt kanteling van het abdomen op. Dan kruipt het mannetje op vormprikkels, afkomstig van het vrouwtje spelen hierbij een rol en de copulatie vindt plaats. Vrouwtjes, welke niet worden bevrucht, kunnen na drie maanden nog op de hierboven beschreven wijze tot paren bewogen worden. Bij bet mannetje daalt na een periode van sexuele activiteit de agressiviteit ten opzichte van andere mannetjes. Komt het in dit stadium tot een agonistisch contact tussen dit mannetje en een ander, dat nog geen periode van sexuele activiteit heeft doorgemaakt, dan treedt het laatste mannetje als winnaar op. Veldwaarnemingen zullen het hierboven getekende beeld nog moeten bevestigen. Net name de regels, welke voor het agonistische gedrag beschreven zijn kunnen met elkaar een belangrijk selectie-mechanisme vormen, waarbij selectie plaats vindt in de richting van sexueel sterker gemotiveerde dieren en misschien in de richting van grotere dieren. Het is van belang te weten, of dit mechanisme in de natuur inderdaad werkzaam is, of dat misschien het potentiële effect ervan door andere factoren in de leefwijze en het gedrag van Pardosa amentata wordt geneutraliseerd.

Item Type: Thesis (Master's Thesis / Essay)
Degree programme: Biology
Thesis type: Master's Thesis / Essay
Language: Dutch
Date Deposited: 15 Feb 2018 07:48
Last Modified: 15 Feb 2018 07:48
URI: https://fse.studenttheses.ub.rug.nl/id/eprint/10089

Actions (login required)

View Item View Item