Vriend, Rianne (2018) Endotoxine detoxificatie bij sepsis: hoe goed zijn nu de experimentele methoden en middelen voor een reductie in letaliteit. Bachelor's Thesis, Pharmacy.
|
Text
bPHAR_2018_VriendRM.pdf Download (771kB) | Preview |
|
![[img]](https://fse.studenttheses.ub.rug.nl/style/images/fileicons/text.png) |
Text
toestemming.pdf Restricted to Registered users only Download (115kB) |
Abstract
Endotoxine, een lipopolysaccharide (LPS), vormt een deel van de celwand van gramnegatieve bacteriën. Het komt van nature voor in het menselijk lichaam, voornamelijk in de darm. Wanneer LPS de circulatie betreedt kunnen echter levensbedreigende inflammatoire reacties ontstaan door activatie van het immuunsysteem. Deze systemische inflammatoire respons wordt sepsis genoemd. Sepsis is een serieus ziektebeeld waarin symptomen als hypotensie, hypoperfusie, weefselschade en meervoudig orgaanfalen zich manifesteren. Ondanks de hoge letaliteit van sepsis, is een effectieve therapie nog niet gevonden. In deze scriptie wordt daarom een selectie van veelbelovende experimentele methoden en middelen van endotoxine detoxificatie voor een reductie van de letaliteit bij sepsis gepresenteerd. De methoden en middelen van endotoxine detoxificatie zijn uitgewerkt in verschillende categorieën. De endotoxine complexerende middelen detoxificeren het endotoxine door middel van binding en complexvorming in het bloed. In deze categorie vallen het lama antilichaam fragment VHH 5G, het endotoxine neutraliserend eiwit, het synthetische peptide BNEP, de lipopolyamine DOSPER, triglyceride rijke lipoproteïnen en macrofaag-achtige nanopartikels. De tweede categorie bestaat uit de enzymatische deactivatie van endotoxine. Het enzym alkalische fosfatase valt hieronder en detoxificeert door middel van defosforylatie van het LPS. De derde categorie die wordt besproken bestaat uit de hemoperfusie methoden, die endotoxine verwijderen uit het bloed door binding en complexvorming in de dialysator. Hieronder vallen de polymyxine B geïmmobiliseerde vezelkolom hemoperfusie (Toraymyxine) en de sialzuur geïmmobiliseerde polysulfon dialysator. De conclusie van dit literatuuronderzoek is dat de meest veelbelovende therapie uit de endotoxine complexerende middelen die met de macrofaag-achtige nanopartikels is. Deze methode heeft de meeste voordelen en is het recentst onderzocht. Verder is therapie met alkalische fosfatase ook een goede kandidaat, maar kent dit eiwit waarschijnlijk stabiliteitsproblemen doordat het onderhevig is aan modificatie- en degradatieprocessen. De hemoperfusie met siaalzuur is in vitro veelbelovend ten opzichte van die met polymyxine (Toraymyxine), maar nog niet bewezen effectief in vivo. Voorlopig zal de therapie van sepsis daarom ondersteunend blijven door toediening van vocht, vasopressors en breedspectrum antibiotica. De methoden en middelen in deze scriptie bieden echter wel hoop op een effectievere behandeling van sepsis in de toekomst en om de letaliteit bij dit ziektebeeld te reduceren.
| Item Type: | Thesis (Bachelor's Thesis) |
|---|---|
| Supervisor name: | Beljaars, E. |
| Degree programme: | Pharmacy |
| Thesis type: | Bachelor's Thesis |
| Language: | Dutch |
| Date Deposited: | 01 Oct 2018 |
| Last Modified: | 05 Oct 2018 14:40 |
| URI: | https://fse.studenttheses.ub.rug.nl/id/eprint/18657 |
Actions (login required)
 |
View Item |