Draijer, C. (2009) Ontwikkeling van een astmavaccin: mogelijke adjuvans kandidaten. Bachelor's Thesis, Biology.
|
Text
Biomed_Bc_2009_C_Draijer.pdf - Published Version Download (546kB) | Preview |
Abstract
De incidentie van astma is de laatste 50 jaar sterk toegenomen in ontwikkelde landen. Astma, een chronische ontsteking van de luchtwegen, wordt gekarakteriseerd door steeds terugkerende perioden van kortademigheid, hoesten en ‘piepend’ ademen. De huidige behandeling van astma is voornamelijk gebaseerd op het gebruik van farmacologische medicaties, maar deze kunnen alleen de symptomen van astma bestrijden. De T-helper type 2 (Th2)-cel speelt een belangrijke rol in de pathogenese van allergisch astma. De meest bekende risicofactor voor het ontwikkelen van astma is de Th2-gedreven sensitisatie voor onschadelijke allergenen. Dendritische cellen (DC’s) zijn essentieel voor de inductie van de Th2-respons bij astmapatiënten op geïnhaleerde allergenen. De belangrijke invloed die DC’s hebben op beslissing tussen tolerantie of Th1/Th2 adaptieve immuniteit zou uitgebuit kunnen worden om de Th2-gedreven allergische sensitisatie te voorkomen. Een manier om in te grijpen op de pathogenese van astma is door te vaccineren voor de blootstelling aan allergenen en dus voor Th2-gedreven sensitisatie optreedt. Bij dit astmavaccin wordt een adjuvans toegediend samen met een allergeen. Het adjuvans zorgt er voor dat de juiste immuunrespons wordt geïnduceerd. Voor dit vaccin is een Th1- of regulatoire T-cel (Treg) inductie wenselijk om de Th2-gedreven sensitisatie voor de allergenen te kunnen voorkomen. Hier worden vijf adjuvantia besproken die in aanmerking zouden kunnen komen voor een astmavaccin. De eerste drie adjuvantia zorgen ervoor dat het fenotype van DC’s verandert en de laatste twee grijpen in op de interactie tussen de DC en de T-cel. Veel van de besproken experimenten hebben laten zien dat er bij behandeling in astma diermodellen zowel tijdens als na de sensitisatie bescherming tegen de allergeenspecifieke Th2-respons kan worden verkregen door toediening van de verschillende adjuvantia. Er kan nog niet worden vastgesteld welk adjuvans klinisch ontwikkeld zou kunnen worden, omdat aan alle vijf adjuvantia nog teveel onzekerheden kleven. Het effect van alle adjuvantia moet voornamelijk nog worden getest in naïeve diermodellen in een echt vaccinatie protocol.
| Item Type: | Thesis (Bachelor's Thesis) |
|---|---|
| Degree programme: | Biology |
| Thesis type: | Bachelor's Thesis |
| Language: | Dutch |
| Date Deposited: | 15 Feb 2018 07:28 |
| Last Modified: | 15 Feb 2018 07:28 |
| URI: | https://fse.studenttheses.ub.rug.nl/id/eprint/8519 |
Actions (login required)
 |
View Item |