Wienke, N. (1998) Respons van Plantago maritima op NaCI bij optimale en gelimiteerde stikstofvoorziening. Master's Thesis / Essay, Biology.
|
Text
Biol_Drs_1998_NWienke.CV.pdf - Published Version Download (2MB) | Preview |
Abstract
Uit veldonderzoek is gebleken dat niet alle soorten planten op de kwelders even aantrekkelijk zijn voor consumptie door kJeine herbivoren en ganzen. Hierbij is ook de locatie van elang. Zo zijn de spruiten van Plantago maritima (zeeweegbree) op de ene plaats aantrekkelijker als voedseibron voor rotganzen dan op een andere plaats. Dit hangt ondermeer samen met het zoutgehalte van de bodem op de kwelder. Het doel van dit onderzoek is het beschrijven van de invloed van verschillende zoutconcentraties op de groei en kwaliteit van Plantago maritima is. Hierbij is de nadruk gelegd op het stikstofmetabolisme van de plant. Daarnaast is onderzocht welke invloed zout heeft op het stikstofmetabolisme onder stikstof-gelimiteerde omstandigheden. Dit is gedaan om de veidsituatie, zoals die is op kwelders, na te bootsen. Daar is namelijk weimg stikstof beschikbaar. Voor dit onderzoek zijn twee kasexperimenten uitgevoerd met de halofyt Plantago maritima, gekweekt op hydrocultuur. In het eerste experiment werden de planten gekweekt bij vier zoutconcentraties, ni. 0, 10, 50 en 200 mM NaC1, waarbij ze optimaal nitraat kregen toegediend. Bij het tweede experiment werden de planten blootgesteld aan twee zoutconcentraties, nl. 0 en 50 mM, maar kregen hierbij een goed gedefinieerde stikstoflimitatie opgelegd volgens Ingestad met een sneiheid van 0,05 mol moF' dag'. Met het verkregen plantmateriaal werden groeianalyse en chemische bepalingen uitgevoerd. Onder optimale stikstof toevoeging heeft het zout geen positieve uitwerking op de kwaliteit van Plantago maritima. De RGR blijft bij een lage zoutconcentratie ongeveer gelijk aan de controle en daalt zelfs sterk bij 200 mM NaC1. Het nitraatgehalte daalt iets, maar aangezien stikstof niet gelimiteerd is heeft dit verder weinig consequenties. Het aminozuurgehalte en het eiwitgehalte worden nauwelijks beInvloed door het zout. De kwaliteit van de plant als voedsel voor herbivoren, afgemeten aan het eiwitgehalte, wordt dus niet beter wanneer er voldoende stikstof beschikbaar is voor de planten. Van een duidelijke verandering in het metabolisme is we! sprake wanneer de planten opgroeien met een beperkte N03-voeding, dus wanneer de toevoer van stikstof gelimiteerd is. Ten eerste is er bij zouttoevoeging sprake van een hogere RGR dan bij de controle. Dit is mogelijk doordat Plantago maritima het zout gebruikt als osmotische stof in de vacuole. Nitraat en opgeloste suikers die daarvoor normaal worden gebruikt kunnen grotendeels vrijgemaakt worden en omgezet worden in andere verbindingen. Dit komt de planten goed uit, juist omdat er sprake is van een beperking van de hoeveelheid stikstof. Uit de chemische analyses is naar voren gekomen dat het nitraat- en aminozuurgehalte daalt bij zouttoevoeging en dat het (oplosbaar) eiwitgehalte aanzienlijk stijgt ten opzichte van de controle. Deze resultaten geven aan dat het zout een belangrijke rol kan vervullen voor planten die groeien op stikstofarme plaatsen. Een hogere zoutconcentratie kan een plaats dan aantrekkelijker maken voor foeragerende herbivoren doordat de groei wordt gestimuleerd en het eiwitgehalte stijgt. Gedetailleerder onderzoek en veldexperimenten met verschillende kwelderplanten zullen nog uitgevoerd moeten worden om biologische implicaties hiervan verder te kunnen beschrijven.
| Item Type: | Thesis (Master's Thesis / Essay) |
|---|---|
| Degree programme: | Biology |
| Thesis type: | Master's Thesis / Essay |
| Language: | Dutch |
| Date Deposited: | 15 Feb 2018 07:44 |
| Last Modified: | 15 Feb 2018 07:44 |
| URI: | https://fse.studenttheses.ub.rug.nl/id/eprint/9399 |
Actions (login required)
 |
View Item |